Ondanks gezondheidscrisis blijft driekwart van bedrijven investeren in opleidingen

Dat heel wat ondernemers uit onze sectoren zich zorgen maken, is in het licht van deze barre tijden niet zo verwonderlijk. Positief is dan weer dat ze opleidingen als essentieel beschouwen om de toekomst van hun bedrijf veilig te stellen. Dit en meer blijkt uit de bevraging die uitgevoerd werd en als basis fungeerde van het sectoraal relanceplan. Een overzicht. 

Vrij snel werd het EDUCAM duidelijk dat deze pandemie en alle gevolgen die deze teweegbracht ons zouden nopen een tandje bij te steken. Dit vertaalde zich in een sectoraal relanceplan, mogelijk gemaakt dankzij de €600.000,00 die de sociale partners hiervoor beschikbaar stelden. Maar zo'n plan mag niet het resultaat worden van blind varen. Waar lagen precies de noden van de sector? Hoe groot was überhaupt de vraag aan opleidingen? Omdat meten ook weten is, werd een enquête uitgevoerd bij de bedrijven uit onze sectoren. “Kenmerkend hieraan is dat zowel werkgevers als werknemers betrokken werden”, legt Dag Moors, Director Sales & Marketing bij EDUCAM, uit. “Het was de eerste keer dat we op zo'n manier tewerk gingen. En ik kan nu alvast dit meegeven: hun wensen en verwachtingen lagen erg bij elkaar in de buurt.”  

Zorgen maar ook opportuniteiten 

Wat is de grootste bekommernis van werkgevers? Dit was het eerste punt dat in kaart werd gebracht. En misschien niet zo verwonderlijk: die is er wel degelijk. “De helft van de ondervraagden liet weten vooral met financiële zorgen te kampen”, aldus Dag Moors. “Dat kan gaan van omzetverlies tot een gebrek aan liquide middelen of zorgen rond kostenbeheersing. Iets minder dan één derde maakt zich dan weer zorgen over de eigen klanten. Het wegblijven ervan of laattijdige betalingen, in het bijzonder. Een kwart, tot slot, stelt een dalende verkoop vast.”

“Wie a zegt, moet b zeggen”, vervolgt Dag Moors. “Werkgevers maken zich misschien zorgen, maar tegelijkertijd ontwaren ze ook opportuniteiten. Twee elementen springen in het oog. Een aantal onder hen gelooft dat door klantvriendelijkheid het verschil kan worden gemaakt. Anderen menen dan weer dat inzetten op personeel een kans biedt. Het brengt ons aardig in de buurt van opleidingen, onze core business dus. Werpen we een blik op wat volgens diezelfde werkgevers belangrijke factoren zijn om de relance te bewerkstelligen, dan wordt de top 3 aangevoerd door opleidingen. Regelgevingen en informatie en trends over de sector staan op respectievelijk plaats twee en drie.”

Op de werkvloer bekeken 

“Precies op moeilijke momenten is het van belang competitief te blijven”, verduidelijk Dag Moors. “En daarvoor heb je dan weer bijzondere skills nodig. Neem nu de omgang met digitalisering, om slechts één voorbeeld te geven. Het voorbije jaar werden grote stappen in die richting gezet. Veel mogelijkheden bestonden al voor de gezondheidscrisis, maar ze werden onderbenut. Maar dan krijg je plots die clash, die van nood wet maakt. Achterop hinken is geen optie meer.” 

Er werd ook gepeild naar welk soort opleidingen men streeft. Het valt alvast op dat werkgevers en werknemers zich op een vergelijkbare lijn bevinden. De vraag kristalliseert zich vooral rond productspecifieke opleidingen, en opleidingen die aansluiten bij hun leefwereld. “Het valt ook op dat er vooral vraag is naar opleidingen die een rechtstreekse impact hebben op de bedrijfsresultaten”, stelt Dag Moors. “Op zich is dit niet zo verwonderlijk. De huidige crisis heeft die tendens versterkt.”

Liefst klassikale opleiding 

In het kader van dit onderzoek werd ook nagegaan welke opleidingsvorm verkozen wordt. Ondanks de opportuniteiten die de digitalisering biedt, verklaart ruim de helft voorstander te zijn van een klassikale opleiding. Hiervoor worden verschillende redenen opgegeven. De fysieke aanwezigheid van een instructeur heeft een didactische meerwaarde. Men is aandachtiger en er blijft ook meer hangen in vergelijking met informatie die via de computer doorgegeven wordt. Ook de aanwezigheid van andere cursisten wordt ten zeerste gewaardeerd. Men spreekt met elkaar, wisselt ervaringen uit,… Kortom, er is interactie met niet enkel de lesgever, maar evenzeer met andere cursisten. Dat is een meerwaarde die niet via digitale weg verkregen kan worden.